Filmy relacja mężczyzna-kobieta, relacja szef-pracownik

Kwiatkowscy mają dwoje dzieci – córkę Majkę i syna Filipa. Pewnego dnia przez przypadek trafia do ich domu Romek, który na stałe przebywa w domu dziecka. Rodzina postanawia stworzyć dla niego dom zastępczy. To pociąga za sobą niespodziewane konsekwencje – wraz z Romkiem u Kwiatkowskich zamieszkają „bliźniaczki z wyboru” – Eliza i Zosia. Dom pełen dzieci zaczyna tętnić życiem w zupełnie nowy sposób.

Na czele wielopokoleniowej rodziny Lubiczów stoją dziadkowie, Maria i Władysław. Pani Maria prowadzi aptekę w swoim domu na warszawskiej Sadybie. Pomaga jej córka Elżbieta. Druga córka, Dorota, jest zakonnicą. Starszy syn, Paweł, ceniony chirurg pracuje w szpitalu, a popołudniami dorabia w spółdzielni lekarskiej. Młodszy, Ryszard, jest hydraulikiem. Wraz z żoną Grażyną na próżno marzy o upragnionym dziecku. Wszystkie dzieci i wnuczęta często odwiedzają gościnne mieszkanie dziadków. Na krótko przed siedemdziesiątymi urodzinami seniorki rodowego klanu w domu Lubiczów pojawia się także ich jeszcze jedna córka Monika, od lat skłócona z rodzicami. Czyżby happy end? Nie, już pierwszy odcinek filmu zapowiada wielkie kłopoty.

Joe Bomowski (Sylvester Stallone) jest sierżantem policji w Los Angeles. Ma ułożone życie, jest jednym z najlepszych detektywów, ma uznanie kolegów i spotyka się z szefową. Jest szczęśliwy do czasu... kiedy jego matka przyjeżdza z wizytą. Niby normalna rzecz gdyby nie fakt, że Tutti Bomowski (Estelle Getty) jest wyjątkowo nadopiekuńcza, nie chce zrozumieć, że Joe jest już dorosły i wtrąca się do wszystkich jego spraw, prywatnych i zawodowych. Zawsze wie, co jest najlepsze dla syna, sprząta mu, gotuje i traktuje jak małego chłopca. Pomimo ogromnej frustracji Joe nie potrafi niczego odmówić ukochanej mamusi. Kiedy detektyw Bomowski myśli, że gorzej już być nie może, matka staje się świadkiem zbrodni i zostaje wmieszana w policyjne śledztwo...

Sympatyczna, ale nieco nieokrzesana Frania Maj (Agnieszka Dygant) zostaje nianią trójki dzieci bogatego i popularnego producenta seriali telewizyjnych, Maksymiliana Skalskiego (Tomasz Kot).

Tom jest niepoprawnym romantykiem. Wierzy, że nawet w obecnych cynicznych czasach prawdziwa miłość zdarza się tylko raz. Niestety Summer nie podziela jego zdania. To nie przeszkadza Tomowi walczyć o uczucia dziewczyny. Jest jak współczesny Don Kichote – marzyciel próbujący osiągnąć nierealne cele. Po jakimś czasie nie jest zakochany w Summer, tylko w idealizowanym obrazie dziewczyny, który sam stworzył. Historia zaczyna się w dniu gdy piszący teksty na kartki z życzeniami Tom (Joseph Gordon-Levitt) poznaje nową sekretarkę swojego szefa, Summer (Zooey Deschanel). Dziewczyna wydaje się być poza jego zasięgiem, ale okazuje się, że mają ze sobą dużo wspólnego. Oboje uwielbiają The Smiths i surrealistyczne obrazy Magritte’a. Do tego Tom kiedyś mieszkał w Jersey, a Summer ma kota o imieniu Bruce. Pasują do siebie jak dwie połówki jabłka… Po trzydziestu jeden dniach akcja powoli się rozwija. Trzydziestego drugiego dnia Tom jest już zakochany na zabój. Summer jawi mu się jako ideał. Sto osiemdziesiątego piątego dnia przychodzi lekkie zawirowanie, ale Tom wciąż ma nadzieję. Jego relacja z Summer jest raz lepsza, raz gorsza – spotykają się, po chwili przestają do siebie odzywać. W filmie pojawiają się skoki w czasie, sceny na dzielonym ekranie, karaoke. Wszystko to składa się na kalejdoskop przeżyć i skłania do refleksji na temat tego, czemu próbujemy zrozumieć czym jest miłość.

Praca asystentki Mirandy Priestly (Streep), szefowej najbardziej prestiżowego magazynu poświęconego modzie, to szeroko otwarte drzwi do świetlanej przyszłości, to praca, "dla której miliony dziewcząt dałyby się zabić". Czy tak jest w istocie? Młoda, ambitna Andrea Sachs (Hathaway) otrzymuje wymarzoną pracę, która spada jej jak z nieba... choć u szefowej z piekła rodem. Wielki sukces wymaga wielkiego poświęcenia... ale czy wart jest swojej ceny?

Dalszy ciąg losów zdradzonej i pozostawionej na pewną śmierć panny młodej (Uma Thurman). Niegdyś należąca do elity płatnych zabójców, budzi się po 5 latach ze śpiączki. Postanawia zemścić się na „Billu” (Carradine), człowieku, który ją wystawił. Droga do słodkiej zemsty nie będzie łatwa, bo najpierw musi „zneutralizować” bezwzględnych wspólników Billa.

Na początku oglądamy wnętrze olbrzymiego supermarketu. Ciągnące się w nieskończoność rzędy półek zastawionych kolorowym towarem, a wszystko to okraszone suto barwnymi wywieszkami z powtarzającym się napisem "promocja". Wśród tej handlowej dżungli przemyka Piotr, jak się za chwilę dowiemy, główny bohater filmu. Jest jeszcze zwykłym klientem, który z butelką wina idzie do kasy. Piotr ma dwadzieścia kilka lat, mnóstwo ideałów, stary rower i lubi swoją pracę - jest nauczycielem. Niestety dyrekcja szkoły nie lubi jego i metod wychowawczych, które stosuje. I tak Piotr zasila grupę bezrobotnych. Na domiar złego w drodze ze szkoły wpada razem z rowerem pod samochód. Piotr jest potłuczony, rower ewidentnie nie nadaje się do niczego, a do tego kierowca luksusowego samochodu, który na niego najechał, zamiast przeprosić zaczyna wrzeszczeć. Mija kilka sekund i Piotr uświadamia sobie, że kierowcą jest jego dawny kolega ze studiów - Irek. W eleganckim garniturze i z drogim samochodem sprawia wrażenie króla życia. Irek zabiera Piotra ze sobą, opowiada mu o firmie i pracy, która pochłania go do reszty i daje możliwość otaczania się luksusem.

Gwiezdne wrota: Atlantyda (Stargate Atlantis) to spin-off popularnego serialu Gwiezdne wrota SG-1. Jego fabuła rozgrywa się wokół wielonarodowej wyprawy naukowo - wojskowej, której przewodniczy dyplomata Dr Elizabeth Weir (Torri Higginson). Ta wyprawa to podróż w jedną stronę w kierunku Atlantydy. Ich misją jest odnalezienie tajemnic Atlantydy, miasta zbudowanego przez Starożytne bliżej nieokreślone inteligentne postaci, i sprowadzenie na Ziemię wszystkiego, co tylko uda się im stamtąd wywieźć. Naukowcy będą zdani tylko na siebie, bez żadnej pomocy i środków na powrót. Wrócą, jeśli sami odnajdą na Atlantydzie technologię, która im w tym pomoże. Na miejscu naukowcy znajdują opuszczone miasto, pozostawione w wiecznym śnie na kilka tysięcy lat. Nie mogą liczyć na szybki powrót do domu. Muszą odnaleźć tam źródło energii, gdzieś na galaktyce Pegaza, korzystając z tego samego systemu Gwizdnych wrót, przy pomocy którego tam dotarli. Jeśli im się nie powiedzie, ugrzęzną tam na wielki. Na pierwszej planecie, na której lądują, przypadkiem pobudzają do życia najgorszego wroga, z jakim przyszło im walczyć – Wraith. Wraith jest głodny i ma ochotę na ludzi!

Oficer Wywiadu Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych, porucznik Jordan O'Neil (Demi Moore) jest pierwszą kobietą wcieloną do najbardziej elitarnej jednostki wojskowej na świecie, znanej pod nazwą Navy SEALS, przeprowadzającą ściśle tajne i bardzo skomplikowane operacje wojskowe. 60% żołnierzy płci męskiej nie wytrzymuje trudów służby w tej jednostce..