Filmy miłość, modelka

Film opowiada historię żyjącej w latach 50 - tych XX wieku mieszkającej w Londynie wdowy, która uwielbia luksusowe kreacje od Diora. Chcąc zarobić na wymarzoną sukienkę uprawia hazard po pracy. Aby spełnić marzenie jedzie do Paryża. Zmieni to z pewnością jej życie.

Trzy modelki Schatze (Lauren Bacall), Loco (Betty Grable) i Pola (Marilyn Monroe) mieszkają w Nowym Jorku i wszystkie trzy usiłują "złapać" męża, warunek jest jeden - wybranek musi być milionerem. Podczas poszukiwań dochodzi do wielu zabawnych perypetii, jednak w końcu każda znajduję swojego wymarzonego mężczyznę ... tylko jeden z nich okazuje się milionerem.

Abby Garopalo, drobna, we własnym mniemaniu - nieatrakcyjna brunetka, z wykształcenia weterynarz, prowadzi w rozgłośni radiowej swój własny program "Jak pies z kotem" udzielając porad właścicielom zwierząt. Jeden ze słuchaczy - Brian Chaplin, zafascynowany jej osobowością i inteligencją pragnie się z nią spotkać. Abby opisuje siebie przez telefon jako piękną wysoką blondynkę - taką jaką jest Noelle Thurman - modelka mieszkająca w jej sąsiedztwie. Gdy dochodzi do przypadkowego spotkania całej trójki, Brian jest przekonany że Noelle to Abby, i że wreszcie odnalazł kobietę idealną. Powoduje to ogromną ilość zabawnych nieporozumień i sytuacji. W końcu jednak prawda wychodzi na jaw...

Niezwykle popularna kolumbijska telenowela opowiadająca o losach brzydkiej, ale bardzo inteligentnej i wartościowej kobiety. Beatriz Pinzón Solano (Ana María Orozco) ma bardzo piękne wnętrze, niestety nie można tego powiedzieć o jej wyglądzie zewnętrznym. Skończyła studia ekonomiczne, ale jako osoba nieurodziwa nie może znaleźć lepszej pracy niż posada sekretarki. Trafia do szykownego domu mody Eco Moda, w którym jest tym gorzej traktowana z powodu wyglądu, np. za miejsce pracy dostaje nędzny schowek na manekiny. Jej szef - Armando Mendoza (Jorge Enrique Abello) jest przystojnym i bogatym kobieciarzem, Beatriz (pochodząca z nizin społecznych) oczywiście się w nim nieszczęśliwie zakochuje... Betty trudno się odnaleźć w środowisku doskonale ubranych i pięknych ludzi, których jest przeciwieństwem. Na szczęście znajduje w pracy koleżanki, jak ona, proste i inteligentne. Dziewczyny trzymają się razem, przez co nazywane są "klanem brzydul". Betty doznaje wielu cierpień i upokorzeń ze względu na swój wygląd, pomimo to nie poddaje się i nie traci pogody ducha.

Młoda, naiwna i niezwykle atrakcyjna Galia (Yuliya Vysotskaya) pracuje jako szwaczka pod Rostowem nad Donem. Podobnie jak wiele spośród jej rówieśniczek marzy o karierze modelki oraz o tym, by jej twarz znalazła się na okładce popularnego magazynu. Dziewczyna za wszelką cenę chce uniknąć szarego, wypełnionego pracą życia, jakie wiodą jej rodzice. Pewnego dnia postanawia więc wyjechać do stolicy. Oczywiście nie zamierza tam pracować w szwalni ani w fabryce. Galia jest bowiem przekonana, że dzięki ładnej buzi i zgrabnej figurze uda jej się podbić Moskwę. Droga na szczyt jest pełna wyrzeczeń i rozczarowań, jednak niedoświadczonej prowincjuszce sprzyja szczęście. Jej upór i ambicja, a także pomoc przyjaciela z rodzinnych stron, parającego się drobnymi przestępstwami, przybliżają ją do osiągnięcia celu. Wizerunek dziewczyny ukazuje się w końcu na okładce modnego czasopisma. Jednak cena, jaką Galii przychodzi zapłacić za ten sukces, okazuje się bardzo wysoka.

Jeden z ostatnich musicali Freda Astaire'a. Paryż lata pięćdziesiąte. Mistrz stepowania tańczy tym razem w rytm porywających melodii Gershwina. Fotograf z magazynu mody odkrywa w niepozornej sprzedawczyni z księgarni (Audrey Hepburn) pełną uroku młodą kobietę. Niewiele czasu potrzeba, właścicielka magazynu mody - rola Kay Thompson - wykreowała nieśmiałą panienkę na gwiazdę modelek...

Młoda, atrakcyjna i pełna życia modelka, Diana Scott, postanawia stać się bogatą i sławną. Aby odnieść sukces nie waha się podejmować odważnych kroków. Po pewnym czasie spotyka Roberta Golda, znanego dziennikarza telewizyjnego, który nie tylko wprowadza ją do nowych środowisk społecznych i zawodowych, ale także opuszcza swoją rodzinę aby z nią żyć. Diane wydaje się, że szczęśliwie połączyła sukces i miłość. Jednak okazuje się, że w szalonych latach sześćdziesiątych inni mężczyźni są gotowi zaoferować jej jeszcze więcej pieniędzy, sławę i z pozoru są bardziej zabawni niż Robert...

Zanim Monika Milewska i Artur Sagowski się poznali, wiedzieli o życiu już całkiem sporo. Niestety głównie to, że nie zawsze jest łatwe… Monika miała „pod górkę”. Opuszczona jako dziecko przez matkę, wychowywała się w domu dziecka. Wie, że musi liczyć na siebie. Nikt za nią trudnych i ważnych decyzji nie podejmie. Jej codzienność to ciągła walka – dosłownie i w przenośni – Monika zarabia przecież na życie jako bokserka. Artur – wykształcony ekonomista z zamożnej warszawskiej rodziny. Od dziecka realizował swoje pasje. Z sukcesami brał udział w wyścigach samochodowych, a niedawno objął fotel prezesa w rodzinnej firmie. Nie ma w nim jednak cienia snobizmu, ani wywyższania się. Ceni sobie w ludziach dobro i tym też kieruje się w życiu. Ona - licząca każdy grosz i On – podpisujący milionowe kontrakty. Na dodatek, każde z nich z poukładanym już życiem osobistym… I jak teraz wrażliwy twardziel – Artur ma porzucić swoją piękną dziewczynę, a Monika zostawić chłopaka, z którym jest od lat? Jakby tego było mało: są miliony Artura, na które wielu, także członków rodziny, patrzy z zazdrością i myśli tylko o tym, jak się do nich dobrać. Jest też bokserski talent Moniki - ambicja jej chłopaka i bokserskich promotorów…

Kate Hudson (U progu sławy) gra Helen Harris, pracującą w dużej agencji modelek. Jej beztroskie życie spędzane na pokazach mody, sesjach fotograficznych i nocnych zabawach w modnych klubach zmienia się całkowicie, gdy musi zaopiekować się trójką dzieci swojej siostry.

Historia zaczyna się w 1964, kiedy malarz Francis Bacon (Derek Jacobi) zaskakuje włamywacza George'a Dyera (Daniel Craig) buszującego w jego londyńskiej pracowni i domu w poszukiwaniu czegoś wartościowego. "Kim mógłbyś być?" - wykrzykuje artysta - "niewiele jest w tobie z włamywacza. Rozbieraj się i chodź do łóżka, a będziesz miał wszystko, czego zapragniesz". W tym momencie na zawsze zmieniło się życie obydwu. Dyer przez siedem lat był stałym modelem Bacona i starał się - finansowo wspierany przez Bacona - wydobyć ze środowiska i kultury klasy robotniczej, dostosować do zamkniętego świata artystów. Dyer został obdarowany drogimi garniturami i pieniędzmi, był zabierany w podróże do Paryża i Nowego Jorku, choć nie tworzyli z Baconem dobranej pary. Najwięcej radości dawała mu zazwyczaj wędrówka z młodymi ludźmi po paryskich barach, ale nie był w stanie stawić czoła nieustającym żartom swego dobroczyńcy. Dowcipny Bacon był w swoim żywiole, kiedy zabawiał się i pił z modelkami pozującymi do fotograficznych aktów, kpiąc ze wszystkiego i wszystkich: "Szampan dla moich prawdziwych przyjaciół, prawdziwe cierpienie dla fałszywych" i przedstawiając swoje niekonwencjonalne towarzystwo: "Witamy w obozie koncentracyjnym". Kiedy Dyer skarżył się na nocne koszmary, Bacon krótko replikował "George, nocne koszmary nie mogą być bardziej przerażające, niż życie".