Filmy lata 70., lata 80.

Zrealizowana z rozmachem, ponad pięciogodzinna filmowa biografia słynnego wenezuelskiego terrorysty, Ilicha Ramíreza Sáncheza, znanego lepiej jako Carlos lub Szakal. Film Assayasa przyjmuje perspektywę samego Carlosa. Śledzimy jego krwawą karierę od skromnych początków w palestyńskim ruchu oporu we wczesnych latach 70., przez zamachy bombowe w Europie Zachodniej finansowane przez Syrię czy NRD, po aresztowanie przez francuskie służby specjalne w 1994 roku. Jak mówi sam reżyser, nie jest to film polityczny, ale próba konfrontacji z mitem Szakala jako rewolucyjnego idealisty. Nasuwają się porównania z Che Stevena Soderbergha, jednak film Assayasa jest nie tylko bardziej dynamiczny i lepiej zrealizowany, ale też bliższy faktom – unika gloryfikowania głównego bohatera. Carlos, świetnie zagrany przez charyzmatycznego Édgara Ramíreza, jest fascynujący i uwodzicielski, ale również próżny i dziecięco naiwny. Widzimy, jak łatwo idealizm zamienia się w fanatyzm, a działanie "na rzecz ludzi" łączy się z zupełnym brakiem poszanowania ludzkiego życia.

Jak stało się możliwym, by jeden człowiek potrafił tak bardzo zmienić współczesny świat? W filmie o Lechu Wałęsie pytanie to stawia Andrzej Wajda . Wdzierając się w prywatność, nawet intymność związkowego przywódcy reżyser próbuje uchwycić fenomen przemiany prostego, skupionego na codzienności robotnika w charyzmatycznego przywódcę. Kontrowersyjny, niepozbawiony słabości wyzwolił ukryte w sercach milionów ludzi marzenie o wolności, co dało energię dla przemian przerastających ówczesną wyobraźnię.

Historia człowieka, który dziś wciąż budzi skrajne opinie porusza dogłębnie. Polityka bywa brudna, ale gdy dotyka ona całej rodziny, cena okazuje się zbyt duża do zapłacenia.

Melissa McCarthy w rzadkiej dramatycznej roli błyszczy i fascynuje jako odnosząca niegdyś sukcesy homoseksualna pisarka Lee Israel. Autorka dobrze sprzedających się biografii wielkich i sławnych gwiazd Hollywood. Niestety, dobra passa nie trwa w jej przypadku długo i w latach osiemdziesiątych zapomniana, samotna i zgorzkniała, a co najważniejsze zupełnie spłukana – wpada na pomysł podrabiania listów napisanych rzekomo przez wybitnych pisarzy. W całym procederze pomaga jej sprytny przyjaciel gej – Jack (doskonały Richard E. Grant), dzielnie sekundując w kolejnych szwindlach. Jak się okazuje, bohaterka odnajduje intratną niszę, ale sprawą po jakimś czasie zaczyna interesować się FBI.

Świat bombajskiej klasy średniej w latach 70-tych. Młody mechanik Albert Pinto (Naseeruddin Shah), w przeciwieństwie do swojej rodziny, czerpie przyjemność z obsługiwania swoich bogatych klientów. Jego ojciec, pracownik fabryki, chce zmian i przyłącza się do wielkiego strajku...

Czwarta część serii „Transformacja” skupia się na historii lat 70. i 80. ZSRR i zmiennego podejścia do chylącego się ku upadkowi imperium zachodnich przywódców.

Serial obyczajowy ukazujący życie przeciętnych absolwentów uniwersytetu, którym przyszło żyć w "epoce Gierka". Może nie do końca są tacy przeciętni, starają się bowiem zastanawiać nad tym, czego w życiu dokonali, a czego nie udało się zrealizować. Te ich "punkty widzenia" możemy śledzić przez kolejnych siedem lat ich życia. Są tak różne jak różne są ich osobowości, zainteresowania i wykonywane zawody. Oto bowiem nad brzegiem Wisły spotykają się młodzi przyjaciele: przyszli prawnicy, lekarze, inżynierowie, muzycy, aktorka, leśnik. Jest rok 1973 - wszyscy zgodnie deklarują, że spotkają się tu znowu w roku 1980 i odpowiedzą sobie na pytanie kim będą za te siedem lat? W filmie możemy zobaczyć, mało wówczas jeszcze znanych, takich tuzów polskiego kina jak Bogusław Linda czy Adam Ferency.

Pirat z Korsyki, który podgrzewał mleko dla syna Stinga, a w londyńskich barach nie miał godnego siebie przeciwnika. Francuski gitarzysta algierskiego pochodzenia, członek The Police, Henry Padovani jest bohaterem i narratorem filmu. Prowadzi widza przez meandry rock’n’rolla lat 70. i 80. ubiegłego wieku, zaś jego sławni przyjaciele - Sting czy Kim Wilde - oprowadzają nas po życiu człowieka, którego niezwykle cenią za oddanie i lojalność. A wszystko przy wtórze gitar The Clash, The Who, The Pretenders i The Police.