Filmy współpracownik, bar

Tom jest niepoprawnym romantykiem. Wierzy, że nawet w obecnych cynicznych czasach prawdziwa miłość zdarza się tylko raz. Niestety Summer nie podziela jego zdania. To nie przeszkadza Tomowi walczyć o uczucia dziewczyny. Jest jak współczesny Don Kichote – marzyciel próbujący osiągnąć nierealne cele. Po jakimś czasie nie jest zakochany w Summer, tylko w idealizowanym obrazie dziewczyny, który sam stworzył. Historia zaczyna się w dniu gdy piszący teksty na kartki z życzeniami Tom (Joseph Gordon-Levitt) poznaje nową sekretarkę swojego szefa, Summer (Zooey Deschanel). Dziewczyna wydaje się być poza jego zasięgiem, ale okazuje się, że mają ze sobą dużo wspólnego. Oboje uwielbiają The Smiths i surrealistyczne obrazy Magritte’a. Do tego Tom kiedyś mieszkał w Jersey, a Summer ma kota o imieniu Bruce. Pasują do siebie jak dwie połówki jabłka… Po trzydziestu jeden dniach akcja powoli się rozwija. Trzydziestego drugiego dnia Tom jest już zakochany na zabój. Summer jawi mu się jako ideał. Sto osiemdziesiątego piątego dnia przychodzi lekkie zawirowanie, ale Tom wciąż ma nadzieję. Jego relacja z Summer jest raz lepsza, raz gorsza – spotykają się, po chwili przestają do siebie odzywać. W filmie pojawiają się skoki w czasie, sceny na dzielonym ekranie, karaoke. Wszystko to składa się na kalejdoskop przeżyć i skłania do refleksji na temat tego, czemu próbujemy zrozumieć czym jest miłość.

Emerytowany podoficer postanawia wyjaśnić okoliczności zaginięcia swego syna. Nie przypuszcza jak będzie to trudne i bolesne.

Rok 2001. Ludzie bez pracy w portowym mieście Vigo. Sześciu mężczyzn pracowało w stoczni, która została zamknięta. Spędzają czas w La Naval, barze otwartym przez jednego z nich. Rico oprócz baru opiekuje się 15-letnią córką, Reiną. Dla niej stał się strażnikiem i moralizatorem. Lino ciągle wypełniania wnioski o zatrudnienie. Amador popadł w alkoholizm i mówi o powrocie swojej żony. José jest żonaty z Aną, która pracuje w fabryce konserw i opon. Santa, sumienie grupy, czasem fantazjuje o Australii. Prawdę mówiąc, wszyscy są połączeni jak syjamskie bliźnięta...

Podobno pieniądze szczęścia nie dają, ale wszyscy wiemy, że ich brak mało kogo nastraja do śmiechu. Kiedy więc trafia się ku temu okazja, czemu by nie wyciągać ręki po naprawdę dużą gotówkę...? Te trzy kobiety różni wszystko. Pochodząca z wyższych sfer Bridget (Diane Keaton) od zawsze zajmowała się jedynie domem i dziećmi, a życie na wysokim poziomie zapewniał jej doskonale zarabiający mąż. Nina (Queen Latifah), samotna matka, od lat ciężko pracuje, aby utrzymać siebie i synów. Młodziutka Jackie (Katie Holmes) to wolny duch, szalona dziewczyna z nadmiarem energii, bez zobowiązań i nie mająca nic do stracenia. Zrządzenie losu sprawia, że te jakże odmienne kobiety spotykają się w Banku Rezerw Federalnych, gdzie pracują na stanowisku... sprzątaczek. Wkrótce połączy je też plan wielkiego skoku na kasę.

Mężczyzna w średnim wieku postanawia odmienić swoje życie. Życie i kariera ambitnego młodego prawnika wali się w gruzy na skutek jednego błędu. Kobieta nie potrafi się pogodzić z nieczułością własnego męża. Zazdrosny biznesmen mści się na swym zdolnym pracowniku. Pełna radości życia sprzątaczka czeka na cud. Co łączy wszystkich tych ludzi? Każdy z nich szuka odpowiedzi na to samo pytanie: czym jest szczęście i jak je osiągnąć?

Młoda kobieta, Thea (Lindsay Lohan), udaje, że jest w ciąży by uniknąć zwolnienia z pracy. Nagle wszyscy dookoła stają się mili i pomocni, więc kobieta stara się utrzymać swoje kłamstwo przez całe dziewięć miesięcy.

Angel, wampir z duszą przybywa do Los Angeles, żeby pomagać ludziom mającym problemy i w ten sposób zyskać odkupienie.

Urzędnik zakładu ubezpieczeń i pisarz, Franz Kafka (Jeremy Irons), w Pradze w roku 1917 zostaje wciągnięty w wir niesamowitych wydarzeń. Ściga na własną rękę domniemanych morderców i wpada na ślad totalitarnej władzy, której nie jest w stanie powstrzymać, nawet dokonując zamachu.