Bez fajerwerków w ciasnej przestrzeni w skupieniu na ludzkich twarzach i emocjach De Angelis opowiada o nadziei, że nawet w świecie kontrolowanym przez instynkty przetrwania, można zachować twarz. przeczytaj recenzję

"Bestie" poruszają ogromem niesprawiedliwości, a także niemocy. W tym starciu nie ma zwycięzców. Są tylko przegrani: emocjonalnie, moralnie i życiowo. przeczytaj recenzję

„Moja zbrodnia” na szczęście nie jest filmem stworzonym ku przestrodze. To zabawa formą i świetne aktorskie popisy. przeczytaj recenzję

Seans filmu Trana to prawdziwa sensualna uczta. Bulion i inne namiętności pozwala się w sobie rozsmakować. przeczytaj recenzję

Rohrwacher potrafi tworzyć kino emocji, intelektualnej strawy i onirycznych wędrówek. Podążam za nią w ciemno, jak Orfeusz za Eurydyką. przeczytaj recenzję

Japoński reżyser świetnie rozkłada akcenty, wciągająco buduje narrację i pozwala podążać widzom za bohaterami. przeczytaj recenzję

Wim Wenders w „Perfect Days” celebruje swojego bohatera, daje mu dużo czułości i uwagi. Prostota i powtarzalność, której daleko do ironii. przeczytaj recenzję

„Barbie” to doskonała satyra, która momentami jest rysowana grubą kreską. Nie jest to zarzut, bo wyolbrzymieniem charakteryzuje się ten gatunek, a Gerwig czuje się w nim jak ryba w wodzie. przeczytaj recenzję

Ważny film, obok którego nie można przejść obojętnie. Wizualna perełka, dialogowa bitwa i aktorskie popisy. Na takie kino czekaliśmy. przeczytaj recenzję

Genovese potrafi pociągać za emocjonalne struny z zachowaniem dobrego smaku. Bywa naiwny, ale opowiada z lekkością i urokiem. przeczytaj recenzję