Obyczajowy 1994

Przeszukaj katalog

Przedstawiamy listę 10 najlepszych i najpopularniejszych filmów z gatunku Obyczajowy z 1994 roku. Zobacz zwiastuny, oceny, oraz dowiedz się kto reżyserował i jacy aktorzy występowali w tych filmach.

Reżyser Friedrich Monroe (Patrick Bauchau) realizuje w Lizbonie dokumentalny film o tym mieście. W czasie zdjęć ogarnia go zwątpienie i wzywa na pomoc przyjaciela. Po przyjeżdzie na miejsce, Philip dowiaduje się, że jego przyjaciel - reżyser zaginął. [opis dystrybutora]
Wykreowany przez Michaela Crichtona serial telewizyjny jest dramatem osadzonym w świecie medycznym oddziału intensywnej terapii w jednym ze szpitali w Chicago. Jest jednocześnie poruszającą kroniką życia i śmierci wplecioną w losy pracowników szpitala i jego pacjentów.
Oparta na faktach opowieść o małżeństwie Laurie i Bruce’a Kellog. W 1992 roku Laurie została oskarżona o zabójstwo męża. Jako szesnastolatka, kiedy pierwszy raz spotyka Bruce’a, jest nim oczarowana. Wkrótce wprowadza się do niego nie wiedząc jednak, że tak naprawdę została sprzedana przez swojego ojczyma za 500 dolarów. Szczęście Laurie mija z chwilą, kiedy Bruce, jej "właściciel" zaczyna pokazywać swoją prawdziwą twarz.


Młody, atrakcyjny mężczyzna prowadzi podwójne życie, wahając się między piękną żoną i równie piękną kochanką. Ostatecznie podejmuje decyzję, by porzucić jedną z nich - ale jego plany zostają pokrzyżowane przez wypadek samochodowy. Amerykańska wersja francuskiego filmu Okruchy życia.
Andrzej przyjeżdża do Zakopanego. Wędrując samotnie po górach, spada ze skały. Życie ratuje mu stary gazda Fakla, który zabiera go do swojej góralskiej chałupy. Od tego czasu bohater przenosi się w mityczny świat starych, góralskich legend i opowieści. Andrzej jest uczestnikiem i obserwatorem wydarzeń, rozgrywających się w minionych stuleciach.
Co tu się dzieje?!? Ten koszmarny thriller komediowy dotyczy tożsamości. Francuski reżyser, Michel Blanc, po prostu nie rozumie, dlaczego jego życie nagle się rozpada. Historia gwiazdy filmowej, której życie zostanie całkowicie zakłócone przez pojawienie się uzurpatora, który będzie miał szalony pomysł, aby okraść go z jego tożsamości. Będziemy świadkami walki na śmierć pomiędzy dwoma mężczyznami ...
Serial dla młodzieży. Nastoletnia Agata prowadzi pamiętnik, w którym opisuje swoje codzienne życie, radości i troski.
W warszawskim osiedlowym fitness clubie można opowiedzieć o sukcesach, posłuchać o niepowodzeniach, pochwalić się swoim romansem i zganić cudzy, można porozmawiać swobodnie o interesach, można – i trzeba – poplotkować! Bohaterką jest urocza businesswoman. Ewa z natury nie jest może zbyt przebojowa i niezbyt sprawnie potrafi poruszać się w świecie skomplikowanych przepisów i zależności, ale umie korzystać ze znajomości – w tym przypadku klientek klubu.
Antyczna tragedia Sofoklesa, przeniesiona do zamieszkanego przez bezdomnych parku na dolnym Manhattanie, ma wymiar tragifarsy, okrutnej, ale i śmiesznej. W Tomkins Square Park drzemie na ławce Sasza (Jerzy Trela), rosyjski Żyd, malarz z Petersburga, zamknięty w sobie, milczący, wieczny uciekinier. Za chwilę pojawią się Portorykanka Anita (Anna Dymna) i Pchełka (Jan Peszek), cwaniaczek z Polski, epileptyk, mitoman, błazen, który z każdego nieszczęścia potrafi zrobić wygłup. Kiedyś byli normalnymi, inteligentnymi ludźmi, mieli swoje pragnienia i aspiracje. Teraz park i ta ławka to wszystko, co pozostało im z życia. Anita chce wyprawić godny pogrzeb swemu ukochanemu, który zamarzł w parku, i pochować go w osobnym grobie, nie we wspólnej mogile, gdzie bezimiennie grzebie się wszystkich bezdomnych. Za niecałe 20 dolarów Sasza i Pchełka podejmują się odnaleźć nieboszczyka. Jadą na Bron, odbijają po kolei wieka czekających na wywóz trumien,zabierają ciało. W parku wyprawiają stypę, w której z godnością uczestniczą zwłoki niby-Johna, bo dwaj przyjaciele omyłkowo wykradli innego trupa. Też był brodaty i w łachmanach, więc szalona nowojorska Antygona nie poznała, kogo zakopali pod ławką. Sasza jeszcze raz próbuje się zmobilizować, pójść do ambasady po wizę, Pchełka popisuje się swoją zaradnością, ale daremne są nadzieje na jakąkolwiek odmianę ich losu.
Słowa kluczowe

Proszę czekać…